Lögleysa eða hvað?

Ég er móðir fíkils eins og þið vitið sem komið við hér og eru málefni fíkla og foreldra þeirra mér mjög hugleikin.

Mig langaði til að segja ykkur eitt og fá ykkar sýn á málið!

Þannig er að ef fíkill er orðin fimmtán ára telst hann barn samkvæmt lögum. Samkvæmt lögum ber okkur skylda til að gæta hagsmuna barnsins, ég tel að þegar barn er byrjað í neyslu fimmtán ára séu hagsmunir þess að gripið sé inní og reynt að hjálpa þessum einstaklingi að sjá að neysla er ekkert líf.

Fimmtán ára ertu ekki sjálfráða.... en það er ákvæði um að ef barn er fimmtán ára þá er ekki hægt að koma því í vímuefnameðferð án þess að það skrifi undir samþykki þess efnis.

Ég spyr...... eru þetta ekki öfugsnúin lög sem vinna á móti hvort öðru. Nr.1 ber okkur að gæta hagsmuna barns þar til það er átján ára og svo þegar við ætlum að gæta hagsmuna barns þá er það ekki unnt ef barnið neitar að skrifa undir af því lögin gefa þeim það vald.

Það er jú ein leið leið fær að fara í dómsal gegn þínu eigin barni og fá það úrskurðað í meðferð. Hvaða áhrif hefur það á samband barns og foreldra. Sambandið er oftar en ekki mjög erfitt vegna þeirrar baráttu sem er fyrir.

Einnig tel ég að þessi lög vinni gegn barninu, því sumir fimmtán ára fíklar eru komnir á skelfilegan stað og eru ekkert nema hættulegir sjálfum sér og aðrir stefna á þann stað!

Get ekki skilið þessi öfugmæli í barnalögunum.

Eigið góðar stundir.

Kærleikskveðja.Kristín

Athugasemdir

[Sirrý (IP-tala skráð) 10.5.2008 kl. 13:44]

Sæl Kristín ....ég er svo sammála þér....þetta er ekki alveg að virka eins og þetta er.  Maður hefur staðið frammi fyrir því að ef barnið ekki skrifar undir þá er ekki hægt að senda það í meðferð.  Málið að barn 15 ára búið að vera í neyslu er ekki alveg að hugsa rétt komið með fullt af ranghugmyndum og allt sem því fylgir.  Ég hef oft spáð í þetta hvað þetta er öfugsnúið og spurt um þetta ....en svarið er svona er þetta bara.  Það má setja barn á neyðarvist í hvað max 10 daga meðan annað úrræði er fundið, svo þegar úrræði er fundið ( meðferð) þá þarf barnið að skrifa undir og samþykkja og ef ekki þá bara sorry og barnið heldur áfram þar sem frá var horfið.

Eigðu góða helgi

Kveðja úr eyjunni fögru Sirrý

["Mamma" (IP-tala skráð) 10.5.2008 kl. 20:53]

Hjartanlega sammála ykkur stöllur, þetta er BARA fáránlegt. 15 ára barn er BARN undir öllum öðrum kringumstæðum held ég, öðrum en þegar kemur að meðferðum, hvernig meðferðum sem er. Þessu verður að breyta, ef barn er BARN þá er það BARN á meðan það flokkast undir að vera BARN hvað svo sem upp á kemur. Við foreldrarnir erum lögráðaaðilar til 18 ára aldurs og eigum að vera það undir ÖLLUM kringumstæðum. Takk fyrir og góða helgi !

[M, 11.5.2008 kl. 11:29]

Gleðilegan mæðradag. Þú ert góð móðir sem gefst ekki upp fyrir vandamálunum  Gangi ykkur öllum vel.

[Katrín Ósk Adamsdóttir, 11.5.2008 kl. 13:05]

Ég hélt að foreldrarnir ættu að sjá um allar ákvarðanir til 18 ára aldurs,ég vissi ekki að 15 ára gamalt barn þyrfti að samþykkja meðferð.Þetta er mjög öfugsnúið kerfi.Gleðilegan mæðradag Kristín mín

[alkinn (IP-tala skráð) 11.5.2008 kl. 21:52]

Sæl!

Ég gerði mér enga grein fyrir þessu! Er þetta þá líka ef barnið er t.d. með einhvern annan sjúkdóm? Segjum lungnabólgu eð a blóðeitrun? Þarf það þá líka að samþykkja að fara í meðferð á sjúkrastofnun vegna þess?

Það er undarlegt að ef barnið er ekki sjálfráða að það geti verið það þegar kemur að því að bjarga hugsanlega lífi þess!

Hvernig er hægt að fá barnið dæmt inn á stofnun? Venjulega er það gert með því að svift einstaklinginn sjálfræði, en það er ekki hægt þegar hann er ekki sjálfráða, eða hvað?

TIL HAMINGJU MEÐ DAGINN MÆÐUR!

Alkinn

[Leifur Runólfsson, 12.5.2008 kl. 01:09]

Komdu sæl

Það er skelfilegt þegar fólk leiðist út í eiturlyfjaneyðslu, ekki síst þegar börnin okkar fara þá leið. Ég er svo lánsamur að hafa ekki fetað þá leið og sem betur fer hafa mín börn ekki farið þá leið, allavega ekki enn sem komið er, að því að ég best veit og vona ég að þau muni aldrei feta þá leið.

Ekki er ég nú neinn sérfræðingur í barna- eða barnaverndarlögunum, en samt vill ég meina eftir stuttan yfirlestur á þeim, að barnaverndaryfirvöld hafi í raun heimild til að vista börn á meðferðaheimili með samþykki foreldra. En í c.lið 24.gr. Barnaverndarlaga nr. 80/2002 segir Úrræði með samþykki foreldra...útvega barni viðeigandi stuðning eða meðferð. Reyndar segir í 6.mgr. 28.gr. Barnalaga nr. 76/2003  "Foreldrum ber að hafa samráð við barn sitt áður en málefnum þess er ráðið til lykta eftir því sem aldur og þroski barnsins gefur tilefni til. Skal afstaða barns fá aukið vægi eftir því sem barnið eldist og þroskast." Vissulega skarast þessi ákvæði og það sem ég nefndi síðar er yngra og því rétthærra. En foreldri getur haft samráð við barnið, án þess að vera sammála barninu um hvaða leið er best að fara og samkvæmt fyrrnefnda ákvæðinu þá virðist sem setja meigi barn i viðeigandi meðferð með samþykkis foreldra. Eitt af markmiðum barnaverndarlaga er að vernda börnin, bæði fyrir óhæfum foreldrum og eins fyrir barninu sjálfu.

Hversu langt eiga barnaverndaryfirvöld að ganga er svo ávallt spurning? Reyndar virðist mér oft á tíðum sem barnaverndaryfirvöld mættu ganga lengra, en í öðrum málum sem verða oft að fjölmiðlaefni þykir manni þau ganga of langt. Hann er vandrataður þessi vegur.

En ég er í dag, þeirra skoðunnar að það eigi að gera breytingar. Í fyrsta lagi eigi barnaverndarnefndir ekki að vera pólitísk skipaðar. Tel að þær þurfi mikin stöðugleika og að breytingar megi ekki vera of örar. Staðfesta sé nauðsynleg. Sjáið til dæmis vitleysuna í höfuðborginni þegar ein manneskja var kosin formaður barnaverndarnefndarinnar þegar nýjasti meirihlutinn komst til valda, en það hafði gleymst að spyrja hana hvort að hún hefði áhuga eða tíma, sem hún hafði ekki og því þurfti að kjósa á nýjan leik.

Í öðru lagi er líklega komin meiri þörf eða uppvakning en var fyrir nokkrum árum þess að vernda barnið fyrir sjálfum sér.

Þetta er orðið svo langt að ég ætla að hætta nú, enda sjáflsagt orðið lengra en sjálf færslan. En þetta er vissulega málefni sem þarfnast ítarlegra skoðunnar.

Hafið það sem allra best.

[Elísabet Markúsdóttir (IP-tala skráð) 12.5.2008 kl. 15:08]

Hæ Stína mín, já mikið er þetta rétt, þetta er fáránlegt! Hvað barn í neyslu er tilbúið að fara í meðferð?? Minn fíkill hefur endað sína meðferð oftar en einu sinni, eina sem ég gat gert var að láta hirða hana og neita endalaust að taka við henni aftur, sem er ömurlegt, en þá verður "kerfið" að taka hana og vista hana, þetta á auðvitað að vera þannig að barnið á ekki að geta ráðið þessu. Góð og mjög sönn ábending hjá þér um hvernig samskiptin verða, þau eru nógu erfið samt sem áður, Knús

[Haraldur Davíðsson, 13.5.2008 kl. 04:18]

Hugtakið "sjálfræði" þarfnast endurskoðunar. Það er ekki ásættanlegt að ekki sé hægt að fara framhjá því. Víst er það vandmeðfarið, en þetta á ekki bara við um börn í neyslu. Þetta á líka alla aðra ef þeir eru sjálfum sér hættulegir. Neyðarvistun uppá sólarhring er hjákátleg. Það þyrfti að vera hægt að dæma ólögráða einstakling í meðferð, bæði skammtíma og langtíma. Það er ekki rétt að láta þetta foreldrum og öðrum aðstandendum eftir að glíma við. Þarna kemur inn sameiginleg siðferðisleg ábyrgð samfélagsins, samfélagið ber jafna ábyrgð á öllum sínum þegnum. En það gengur illa að fá fólk til að skilja það. Það er löngu kominn tími á að endurskoða sjálfræðið. FRIÐUR

[Sólrún J (IP-tala skráð) 13.5.2008 kl. 23:26]

ég er allveg sammála að þetta eru allveg fáránleg lög.. að sjálfsögðu er barn alltaf barn og allveg furðulega merkilegt að það þurfi alltaf að vera smátt letur á öllu saman til að flækja allar leiðir..