Dauðans alvara...

Þakklæti er mér ofarlega í huga.

Allt það besta að frétta af mér og mínum. Minn elsti enn í meðferðinni og gengur bara vel það er eiginlega kraftaverk að hann skuli vera kominn þangað sem hann er kominn sálarlega. Hann er að taka leiðsögn og gera það sem honum er bent á að gera....... frábært.........Svo mín er bara að njóta þess að njóta

Nú ég eyddi helginni í að selja engla fyrir vímulausa æsku og mun leggja mig alla framm við englasölu á næstunni, þannig er að vímulaus æska er með foreldrahús sem er að mínu mati lífsnauðsynleg starfsemi fyrir alla sem þekkja til fíkniefnaneyslu, fíkla, foreldra, sistkyni eða aðra aðstandendur. En nú er svo komið að starfsemin er að missa húsnæðið sem hún hefur undir starfið og það vantar peninga til að komast í annað húsnæði.

Mér finnst klárlega að þessi peningur ætti að koma frá ríkinu en ekki eru allir sammála mér þar.... svo ef einhver sem les þetta á endalaust mikin pening þá hvet ég hin sama til að styrkja vímulausa æsku

Ég get talað af eigin reynslu þegar ég segi... ef ég hefði ekki átt kost á því að sækja stuðning niðrí Foreldrahús þegar drengurinn minn féll eftir edrúmennskuna síðast þá væri ég eflaust bara vansæl og niðurbrotinn. Á þessum tíma síðan hann féll er ég búin að upplifa hann nær dauðan vegna neyslu á gjörgjæsludeild milli lífs og dauða í 3. sólahringa, á götunni ekki vitandi hvort hann er heill eða hvort hann er að fremja voðaverk og ýmislegt annað. síðasta ár er búið að vera rússnesk rúletta alla daga hvort hann lifir einn dag enn eða hvað?

En ég hef með góðum stuðningi Foreldrahúss náð að styrkja mig og ganga í gegnum allan þennan pakka af æðruleysi og auðmýkt. Ég hef fengið tækifæri til að miðla reynslu minni öðrum til hjálpar og nú fæ ég að þakka fyrir mig með því að leggja mitt af mörkum.

Kv.Kristín

Flokkur: Bloggar | 30.10.2007 | 16:25 | Facebook