Hættum að taka við. Stöndum upp og látum heyra í okkur,

Ég eins og margur veit á son sem er í neyslu fíkniefna, hann hefur farið hratt á stuttum tíma. Í dag er hann langt gengin sprautufíkill og ég veit ekki hvort hann verður hér á morgun eða látinn, ég veit heldur ekki hvort hann nær að hætta á morgun eða ekki. Það sem ég veit er að hans líf er ekki í mínum höndum og ég hef enga stjórn þar. Líka það að maður þarf að berjast við allt kerfið þegar kemur að fíklum.

Þess vegna tel ég að við aðstandendur verðum að láta heyra í okkur við þurfum að rjúfa þenna feluleik og við eigum að vera stolt af því að standa upp gagnrýna það sem er aflaga í velferðarkerfinu okkar en jafnframt að hrósa og þakka fyrir það sem virkar.

Ég hef reynslu af því að þurfa að beita öllu mínu fyrir barnið mitt og það gerði ég á meðan ég hafði foreldravaldið en við missum þetta vald þegar börnin okkar verða 18. ára því þá eiga þau að vera fullorðin.

Því er nú bara þannig farið að unglingur sem byrjar í neyslu 13.ára og fer hratt í harða neyslu hann verður 18.ára samkvæmt lögum en hann er langt frá því að vera 18.ára í höfðinu.... það er að segja í þroska því valda efnin sem eru búin að skemma í honum hausin og hægja á þroskanum.

Þegar sonur minn var á gjörgæslu vegna of stórs skammts nær dauða en lífi þá ræddi ég það við geðlækni á spítalanum að nú þætti mér tímabært að svipta hann sjálfræði þar sem hann augljóslega væri sjálfum sér hættulegur og hefði ekki getu til að snú við blaðinu einn.

Ég fékk það svar að það tíðkaðist ekki að svipta fíkla hérlendis en jafnframt í sama samtali samþykkti geðlæknirinn að hann væri 18.ára samkvæmt lögum en 13-14 ára í þroska og að hann væri hættulegur sjálfum sér og öðrum með þessum lifnaðarháttum.

Leið og hann hafði kraft til líkamlega gekk hann út af spítalanum og hélt áfram að sprauta sig.

Ég þekki mörg dæmi þar sem fíklar hafa leitað hjálpar en verið vísað frá. Ég þekki líka dæmi þar sem foreldrar hafa komið að fíklunum við sjálfsmorðstilraunir og ekki fengið viðeigandi úrlausnir.

Persónulega vill ég berjast gegn því að '' velferðarþjóðfélagið'' okkar komist upp með þessi vinnubrögð. Þess vegna kýs ég að láta heyra í mér og ekki fela það að ég sé móðir fíkils.

Kv.Kristín

Athugasemdir

[Ragnheiður , 26.9.2007 kl. 19:08]

Við stærum okkur af því að hér er ungbarnadauði með því allra minnsta í heiminum. Það er flott !

Hversu margar ungar manneskjur erum við að missa vegna neyslu eða sjálfsvíga  eins og son minn nú á dögunum ?

[Anna Karlsdóttir, 26.9.2007 kl. 19:18]

Gott hjá þér Kristín, að standa fram og takk fyrir að segja frá raunum foreldris í þessari aðstöðu. Gangi þér vel í baráttunni - en passaðu líka upp á sjálfa þig !

[Heiða B. Heiðars, 26.9.2007 kl. 19:19]

Vonandi snýr strákurinn þinn við blaðinu eins og stelpan mín. 

Ég hef einmitt reynt að passa mig á því að hafa líferni dóttur minnar uppi á borðum...ekki gera það að leyndarmálinu mínu.  

[Kristín Snorradóttir, 26.9.2007 kl. 22:47]

Ragnheiður: ég tek heilshugar undir með þér.

Anna : takk fyrir umhyggjuna ég fullvissa þig um að ég passa uppá mig, hef verið í mikilli vinnu með sjálfa mig í mörg ár og hvet alla foreldra sem eiga börn í neyslu eða hafa grun um neyslu þeirra að leita sér aðstoðar. Við verðum að vera heil til að geta sinnt öðrum, svo einfalt er það.

Heiða: gott að heyra frá þér, samgleðst þér með stelpuna.